Nu schütt mi dörch'n Kopp, wenn wi villicht mal in't Theater gaht? Wer kann dat weten? Denn mutt ik woll noch vorsichtshalber dat schöne lange Kleed inpacken. Geiht dat vele Tüüch denn all in den Kuffer rin? Dat süht dor nich na ut! Un so vör Gewalt rinstuken, is för mien schöön bügelt Kledaasch nich goot. Un dorum nehm ik vorsichtshalber doch noch een grote Tasch mit?
„Mein Zeit, wat hätt een dar mit to doon!“ Wenn wi mit us egen Auto föhrt, is dat to'n Vördeel. Dar kummt dat nich so op an, of wi twee grote Kuffer mitnehmt, oder vorsichtshalber noch een lütten darto. De grote Tasch' mit de Pillen, de Drüppen un de Salben gegen use lüttjen Leiden un dat Waschtüüch mutt ja ok noch mit. Ja, de passt jüst noch in den Rucksack rin, den ik Gottloff vorsichtshalber noch köfft hebb.
Villicht noch een Büdel för dicke Schoh, ja, dat mutt gahn, un vorsichtshalber noch'n paar Stevel, wer weet, of een sik op dat Wedder verlaten kann. Süh, dar liggt ja ok noch miene twete Brill un de Sünnencreme, de steck ik in de Handtasche, un in dat Sietenfack legg ik vorsichtshalber noch dar Sunnenöl, denn hebb ik dat gau to Hand, wenn mi de Sünn to heet op de Huut schient. Nu noch vorsichtshalber een lüttje Tüüt mit'n Appel, Stück Brot un'n Buddel Water, wenn dar mal kien Wirtschaft unnerwegens is.
Striepig ward dat eerst, wenn wi mit den Fleger op Reisen wüllt. Dar ward de Kuffer op de Waag stellt, un wat to veel an Gewicht is, muss denn ja betahln. Ik seh woll, dat ward us to düer mit de vele Packelaasch. Wi sünd denn ja mit us egen Auto föhrt, un hebbt een wunnerschöne warme Gegend andrapen. At wi na veertein Daag wedder na Huus henkaamt un ik de Kuffer un Taschen utpackt hebb stell ik fast: „Een ganz Deel van de Kledaasch hebbt wi nich bruukt.“
Dar weer bold noch'n ganzen Kuffer vull ,vorsichtshalber‘ över!